Her ne kadar, Danıştay İkinci Dairesinin 26/12/2013 tarih ve Esas No:2009/140, Karar No: 2013/12270 sayılı Kararı ile söz konusu Esasların 4 üncü maddesinin son cümlesinde yer alan "Sözleşmeli personele geçici görev yolluğu dışında harcırah ödenemez." ibaresi ve Milli Eğitim Bakanlığının 2006/58 sayılı Genelgesinin 11 inci maddesinde yer alan "Sözleşmeli öğretmene sürekli görev yolluğu ödenmeyecektir." ibaresi iptal elmiş olsa da, 657 sayılı Kanunun 4/B maddesi kapsamında istihdam edilen sözleşmeli personel memur ve hizmetli tanımına girmediğinden, bunlara 6245 sayılı Kanuna göre sürekli görev yolluğu ödenmesine imkan bulunmamaktadır. Ayrıca, sözleşmeli personelin ilgili mevzuat çerçevesinde memur olarak memuriyet mahalli dışında başka bir yere atanması naklen atama olmayıp açıktan atama niteliğindedir.
Bu itibarla, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 4 üncü maddesinin (B) bendine göre istihdam edilen sözleşmeli personelin naklen veya kadrolu olarak başka yere atamasının açıktan atama olarak değerlendirilmesi ve ilgili personele sürekli görev yolluğu ödenmemesi gerekmektedir.
Öte yandan, Anayasamızın 138 inci maddesinin 4 üncü fıkrasında, "Yasama ve yürütme organları ile idare, mahkeme kararlarına uymak zorundadır. Bu organlar ve idare, mahkeme kararlarını hiçbir suretle değiştiremez ve bunların yerine getirilmesini geciktiremez." denilmek suretiyle yargı organlarınca verilen kararlara idarelerin uyma zorunluluğu belirtilmiş bulunmaktadır. İlgi yazı ekinde yer alan Danıştay Kararları incelendiğinde bunların süre aşımı nedeniyle reddedilen ve kesinleşen davalarla ilgili olması yanında yargı kararlarının kişilere özgü olması, bu kararların genelleştirilerek başkaları hakkında da uygulanmasının mümkün bulunmaması nedeniyle idari yargıda dava açmış bulunanlardan davaları sonuçlanmayanlar ile dava açmamış olanlara, yargı kararları esas alınarak sürekli görev yolluğu ödenmesine imkan bulunmadığı mütalaa edilmektedir.
