Ne tuhaf değil mi? Öğretmenler hangi sorunlarını dile getirse sorunlarını çözmek yerine, sorunu neden dile getiriyorsun diye suçlanmaya, sindirilmeye maruz kalıyor.
Okulların kapanmaması için aşı talep eden öğretmenlere;
-Sağlıkçıları düşünün, onlar ölüyor, sağlıkçıların ki can değil mi?
-Polisleri düşünün, onlar ölüyor, polislerin ki can değil mi?
-Adliyedekileri düşünün, onlar ölüyor, onların ki can değil mi?
-Esnafı düşünün, esnaf ölüyor, esnafınki can değil mi?
-Şofürü, fırıncıyı,vs. herkesi düşünün, onların ki can değil mi?
-Maaş alıyorsunuz, bir de aşı istiyorsunuz !
Söylemleriyle yürüyen, covit'i ve içinde bulunulan şartları mobbing aracına çevirerek öğretmenleri sindirmek için ellerinden geleni yapanlara sesleniyorum!
Sağlığını düşünmek, sağlık güvencesi istemek suç mu? İş güvenliği kanunu gereği de hakkı olan can güvenliğini istemesi suç mu?
Öğretmenler, sağlıkçular, polisler,, tüm kurumlarda çalışanlar ve esnaflar da dahil olmak üzere her insan değerlidir. Biz öğretmenler, hiç kimse ölmesin diyoruz. Ve diyoruz ki güvenli ortamlarda çalışmak herkesin hakkıdır.Özellikle kalabalık ortamlarda hizmet verenler, insan kalabalığı ile aynı ortamı uzun süre paylaşmak zorunda olanlar risk altındadır.Kurumlarda ve sosyal hayatta hizmetin devam edebilmesi için çalışanların sağlık güvencelerinin sağlanması gerekir. Eğer hizmet devam etmezse toplumsal hayat durur ve yine vatandaş mağdur olur. İşte bizler bu yüzden, mağduriyetler yaşanmaması, okullarda eğitimin kesintiye uğramaması için aşı talebimizi dile getiriyoruz. Çünkü biliyoruz ki okullar kapanır, uzaktan eğitime geçilirse birçok çocuğumuz eğitimden, öğretimden mahrum oluyor. Biz öğretmenler ülkemizi ve insanımızı seviyoruz.Ve okullarımızda kalmak istiyoruz. Eğitim öğretimin kesintissiz devam edebilmesi için, öğretmenlerin aşılanmasını, sağlığımız için gerekli önlemlerin alınmasını ve dolayısıyla can güvenliğimiz için diğer kamu kurum ve kuruluşlarında çalışanlar gibi aşılanmak istiyoruz. Hem uygulamada olan 4857 Sayılı İş Kanunu ile 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu gereği hem de Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olarak bu bizim en doğal hakkımızdır.
Kadriye DEMİREL
TES Ant. 2 Nolu Şb. Bşk. Yrd.
