2. Abdülhamid’in torunu Zeynep Osman: Atatürk’ü inkar edenler ‘Türküm’ dememeli, ‘Osmanlıyım’ deme
2. Abdülhamid’in torunu Nilhan Osmanoğlu, 5 Şubat’ta katıldığı bir konferansta Fransa’da yaşayan Abdülhamid ailesiyle eski Cumhurbaşkanı İsmet İnönü arasında geçtiğini iddia ettiği bir görüşmeyi anlattı.
Osmanoğlu, İnönü’nün Türkiye’ye dönmek isteyen Osmanlı hanedanı üyelerine “Bunun bir bedeli var” dediğini ve ellerindeki mücevherleri aldığını iddia etti.
Söz konusu iddiaya yanıt bu kez Osmanlı hanedanından geldi.
2. Abdülhamid’in gelini, Şehzade Ertuğrul Osman’ın karısı Zeynep Tarzi Osman, “İlk defa konuşuyorum. İsmet Paşa’ya bu itham ağırıma gitti. Çok zoruma gitti. İsmet Paşa’yla alakalı bu sözler, doğru değil. Büyük bir hata, büyük bir yanlışlık, asla hakikat olmayan bir lakırdı” ifadesini kullandı.
Sözcü yazarı Yılmaz Özdil’e konuşan Zeynep Osman, sözlerine “İsmet Paşa meselesi hakiki bir mesele olsaydı, Hanedan’ın reisi Osman Ertuğrul bilmez miydi? Hakiki bir mesele olsaydı, Osman Ertuğrul’un eşi olarak benim bilmemem duymamam mümkün mü?” diye sordu.
‘ÇOK HAZİN BİR LAKIRDIDIR’
Osman, “Cumhuriyeti, demokrasiyi, Atatürk’ü seven bir tek insan bile kaldıysa bu ülkede, bu çok ağır bir laf. Taşınamaz. Yenilir yutulur lakırdı değildir. Aslı esası yok. Çok hazin bir lakırdıdır” ifadesini kullandı.
“Padişah Abdülhamid’in kızı Şadiye Sultan, Osman Ertuğrul’un çok yakın olduğu halasıydı. Paris’e gittiğinde daima Şadiye Sultan’da kalırdı. Kitaplarına çok değer verirdi, kitaplarını Şadiye Sultan’a emanet ederdi” diyen Zeynep Osman, şunları kaydetti:
“Şadiye Sultan’ın kızı Samiye Hanımsultan, bir Amerikalıyla evlendi, New York’ta Osman Ertuğrul’a çok yakın otururlardı. Şadiye Sultan, New York’a kızına geldiğinde daima Osman Ertuğrul’la görüşürlerdi. İsmet Paşa meselesi hakikat olsa, Osman Ertuğrul’un bilmemesi mümkün müydü?”
Yılmaz Özdil, “Abdülhamid’in gelini, Hanedan’ın son reisinin eşi: Atatürk’ü inkar edenler Türküm dememeli, Osmanlıyım dememeli” başlıklı yazısında Zeynep Osman’ın açıklamalarını aktarmaya şöyle devam etti:
“‘Abdülhamid’in son geliniyim, Osman Ertuğrul’un eşiyim. Osman Ertuğrul hayatı boyunca yaşadıklarını kendi sesiyle teybe kaydetti, kendi el yazısıyla kağıtlara kaydetti. Bu hatıratın hepsi bende, hepsini benim yanımda kaydetti. Tek bir satırında bile böyle bir şey yok. Şadiye Sultan olayı hakikat olsa, Osman Ertuğrul’un hatıratında olmaz mı? Mevhibe hanımefendiyi yakından tanırdım. Annemin gayet iyi ahbabıydı. Ailece gidip gelirdik. Son derece saygıdeğer insanlardı. İsmet Paşa’nın bütün ailesini tanırım. Kızı Özden hanımı pek severim. Mutlu İlmen yakın arkadaşımdır. Mevzu bile olamaz.
‘BUNLARI SÖYLEYEN KIZCAĞIZIN BABASINI BİLE HAYATIMDA BİR DEFA GÖRDÜM, O DA GALİBA BİR SAAT’
‘Bunları söyleyen kızcağızın babasını bile hayatımda bir defa gördüm, o da galiba en fazla bir saat… Değil kendileri, babaları bile, büyükbabaları bile Şadiye Sultan’ı ne görmüştür, ne tanımıştır. Hanedan Avrupa’ya gitti, bunlar Şam’da büyüdü.
‘Sultan Abdülhamid’le Napolyon’un aynı dönemde yaşadığını söyleyen birine ne denir ki.’
‘Aslında bu sözleri söyleyenleri suçlamıyorum. Eski sultanları görmemişler, tanımazlar, bilmezler. Bambaşka bir yetişme tarzıyla yetişmişler. Hanedan’ın büyükleriyle temasları olmamış. Bunların aile fertleri, kendi büyükleri saraydan uzaktaydılar.’
‘Neslişah Sultan mesela, Hanedan defterine kaydı yapılan son kişidir, Neslişah Sultan yarım asır İstanbul’da yaşadı, bunları tanımazdı.’
‘Bu tür sözler, Osmanlıyım diyen birine yakışmaz. Hem Osmanlı’yı küçük düşürüyor, hem Cumhuriyet’i… Çok çirkin.’
‘OSMANLIYSAN AĞZINDAN ÇIKANI KULAĞIN DUYSUN’
‘Mal mülk istemek, Galatasaray adasının tapusundan falan bahsetmek, yakışacak iş mi… Osmanlıyım diyor. Osmanlıysan ağzından çıkanı kulağın duysun. Meziyet bu.’
Peki kim bunlar?
Prenses Zeynep Osman tane tane anlatmaya devam etti.
‘2004 yılıydı, Tayyip Erdoğan başbakandı, New York’a gelmişti, Osman Ertuğrul’u davet etti, Waldorf Astoria otelinde eşiyle birlikte bizi karşıladı. İzzet ikramda bulundu. ‘Efendim vatana hicret ne zaman?’ diye sordu. Osman Ertuğrul o zamanlar Türkiye’ye vizeyle gelebiliyordu, vizeyi de dışişlerinden değil içişleri bakanlığından alıyorduk. Tayyip Erdoğan “insan kendi memleketine vizeyle gelir mi” dedi. İki ay sonra vatandaşlık işlemleri tamamlandı. Osman Ertuğrul o güne kadar vatansızdı. O güne kadar defalarca çeşitli ülkelerden teklif gelmesine rağmen, ABD vatandaşlığı dahil, hiçbir ülkenin vatandaşlığını kabul etmemişti. Türküm, Türk olarak öleceğim diyordu.’
‘TAYYİP ERDOĞAN YARDIMCI OLDU’
‘Türkiye’ye vatandaş olarak geldi, yerleşti. 2009 yılında vefat etti. Büyükdedesi II. Mahmud’un türbesinde toprağa verilmesini vasiyet etmişti. Tayyip Erdoğan yine yardımcı oldu, cenaze sırasında eşi Emine hanımla birlikte hep yanımızda oldu, taziyeleri kabul etmemiz için Yıldız Köşkü’nü tahsis ettiler.’
‘İşte bu tür lafları eden insanları, ben ilk kez orada, Yıldız Köşkü’ndeki taziyede gördüm. Sabahtan akşama kadar taziyeye geldiler, siyasilerle, bakanlarla orada tanıştılar, medyaya ilk orada çıktılar. Osman Ertuğrul yaşarken, biz bu insanları tanımazdık, bilmezdik. Osman Ertuğrul vefat etti, bu insanlar ortaya çıktı.’
‘Osman Ertuğrul’un vefatı milat oldu. Meydan boş kaldı. Kurdun olmadığı yerde, kuzu ben padişahım dermiş… Yakışmıyor. Bunlar aileyi temsil edemezler, aile adına konuşamazlar.’
Prenses Zeynep Osman’ın biz gazetecilere de eleştirisi vardı… Yanlış terminoloji kullandığımızı söyledi.
‘BUNLARA HANEDAN DİYEREK YANLIŞ YAPIYORSUNUZ’
‘Osman Ertuğrul’u düşündükçe üzülüyorum. Bunlara hâlâ ‘hanedan’ diyerek, Abdülhamid’in ‘torunu’ diyerek yanlış yapıyorsunuz, ‘sultan’ diyerek çok fena yanlış yapıyorsunuz. Hanedan mensubu demek için, sarayda dünyaya gelmesi gerek… Sarayda doğanların, saray adabıyla yetişenlerin terbiyeleri, oturmaları kalkmaları bile farklıydı, sarayda yetişenlerin hepsi birbirinin aynıydı. Sarayda dünyaya gelen son hanedan reisi Osman Ertuğrul efendi, doğumu kayıtlara geçmiş son saray mensubu ise Neslişah Sultan… Osman Ertuğrul vefat ettiğinde, hanedan fiilen tarihe intikal etti. Artık sözü edilecek olan ‘aile’dir. Artık hanedan yok, Osmanlı ailesi var. Torunu bile denemez. Beşinci kuşakta, altıncı kuşakta torun denir mi? Ahfadı denir. Ahfaddır o, torun değildir. Sizden rica ediyorum, hanedan demeyin, torunu demeyin, aile deyin. Sultan diyorsunuz, bu nasıl sultanlık? Sultanlık makamı bu kadar ucuzlatılmamalı.’
‘ÜLKEMİN İLERİSİNİ GÖREMİYORUM’
Peki, prenses Zeynep Osman Türkiye’yi nasıl görüyordu?
‘Yurt dışından her geldiğimde biraz daha geriye gitmiş görüyorum’ dedi!
‘Ülkemin ilerisini göremiyorum, bu beni çok rahatsız ediyor’ dedi.
Annem Pakize Tarzi, büyük bir vatanseverdi, büyük bir Atatürkçüydü. ‘Ben hekimsem, hastane sahibiysem, özgürsem bunu Atatürk’e borçluyum’ derdi. Bizleri, çocuklarını böyle yetiştirdi. Cumhuriyet çocuğuyum, Atatürk çocuğuyum. Bugün sizinle bu röportajı yapabiliyorsam, bunu bile Atatürk’e borçluyuz. Osmanlı’nın kalıntısından Türkiye Cumhuriyeti’ni yarattı. Bunu inkar eden, Türküm dememeli, Osmanlıyım dememeli, vatandaşım dememeli… Hanedan’ın son reisi Osman Ertuğrul da aynen böyle düşünüyordu, aynen bunları söylüyordu. Mustafa Kemal Atatürk çalıştı, didindi, mücadele etti, Cumhuriyet’i kurdu, Allahaısmarladık dedi, gitti, bugün şu halimize bakın!’
‘OSMANLI EĞİTİMSİZLİKTEN BATTI’
Peki, bu halimizin bir numaralı sebebi olarak neyi görüyordu?
‘Eğitim’ dedi.
‘Elbette pek çok başka sebep vardı ama, Osmanlı niye battı? Eğitimsizlikten battı. Avrupa’yı rönesans kurtardı. Biz atlamışız. Abdülhamid’e kadar Anadolu’da okul yok, gitmemiş, götürülmemiş… Tarihten biraz ders almak lazım, ibret almak lazım. Eğitimsizlikle mücadele
edilmesi lazım. Atatürk bunun için mücadele verdi. Anadolu’ya eğitimi yayamamışız, Köy Enstitülerinin kıymeti bilinmemiş, Anadolu’nun ehemmiyeti kavranmamış… Eğitimi, sanayiyi, kültürü Anadolu’ya yaymak yerine, İstanbul’un taşı toprağa altın denilmiş, herşey ve herkes İstanbul’a taşınmış. Ne oldu? İstanbul da mahvoldu. Kültür, tarih mahvoldu. Eğitimsizlik hastalığı 50-60 yıllık değil, 500-600 yıllık hastalıktır… Mücadele edilmesi lazım.’
‘WHATSAPP PROFİLİNDE ATATÜRK FOTOĞRAFI VAR’
İlk gördüğümde yürekten onur duymuştum…
Prenses Zeynep Osman’ın WhatsApp profilinde Atatürk fotoğrafı var.
Her sabah güne Sözcü okuyarak başladığını anlattı. Sadece Sözcü okuduğunu ve yabancı basını takip ettiğini söyledi. ‘Sizin gazete de fetocuymuş, bilmiyordum’ diyerek güldü. Burak Akbay’ın uğradığı haksızlıktan ve Sözcü’ye yönelik iftira davasından bahsettik, ‘çok
üzülüyorum, rahatsız oluyorum’ dedi. Medyanın eski dönemlerinden, Hürriyet’ten Sabah’tan bahsettik.
‘Bu aralar Osmanlı dizileri pek popüler, Abdülhamid bile var, izliyor musunuz?’ diye sordum… ‘Televizyon benim evimde sadece ekran olarak duruyor, kablolarını bile söktürdüm, bu televizyonlarla vakit kaybedecek kadar vaktim yok’ dedi!
Üç saatten fazla konuştuk… Röportaj amacımızın dışında kalan, ama ömrüm boyunca unutmayacağım anekdotlar, hatıralar dinledim. Asla yazmayacağım, aramızdaki güven ilişkisine emanet edilmiş, Osmanlı’ya dair, Türkiye’ye dair tespitler dinledim.
‘İçimi dökmek istedim’ diyerek, beni tercih etmesinden elbette tarifsiz onur duydum… Ama gazetecilik bir yana, Osmanlı’yı ve Cumhuriyet’i yücelten açıklamalarını tarihe kaydettirdiği için, kavram kargaşasıyla zehirlenmeye çalışılan topluma doğru istikameti gösterdiği için, Türkiye Cumhuriyeti yurttaşı olarak kendisine teşekkür ettim.
‘HESABI ÖDETMEDİ, ‘AYIP’ DEDİ’
Hesabı ödetmedi.
‘Lütfen’ diye çırpındım.
El işaretiyle kestirip attı.
‘Ayıp’ dedi.
Kendisi ödedi.
Kalktık.
Kapıya kadar kendisine eşlik ettim.
Otomobilinin arka koltuğuna otururken, “Bodrum’u çok sevdiğinizi biliyorum” dedi… Işıl ışıl yıldızlı Lacivert gökyüzülü huzur dolu bir Bodrum akşamında yeniden görüşmek dileğiyle, ayrıldık.
Arkasından el sallarken, kulağa küpe sözleri hâlâ kulağımda çınlıyordu… ‘Osmanlı gelini olmakla iftihar ediyorum, padişah Abdülhamid’in gelini olmakla iftihar ediyorum, Hanedan’ın son reisi Osman Ertuğrul’un eşi olmakla iftihar ediyorum, ama ben Atatürk çocuğuyum, Atatürk çocuğu olmakla iftihar ediyorum, Mustafa Kemal Atatürk ve arkadaşlarından Allah razı olsun!’”
